کد مطلب:188712 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207
معنای حقیقی «یدالله» و انتساب «روح» به خدا
در تفسیر آیه ی «یا ابلیس ما منعك ان تسجد لما خلقت بیدی» [1] از امام باقر (ع) سؤال شد، منظور از «دست» كه خداوند به خویش نسبت داده، چیست؟
امام فرمود: «ید» در كلام عرب به معنای قوت و عظمت است. خداوند می فرماید: «والسماء بنیناها بأید»؛ [2] یعنی آسمان را با قدرت و نیرو بر افراشتیم؛ چه، در آیه ی «و ایدهم بروح منه» روح، نیز به معنای قوت و نیروی امداگر است.. [3] .
در تفسیر این كلام الهی كه می فرماید: «در آدم، از روح خود دمیدم» امام (ع) همین بیان را آوره كه مراد از «روح»، قدرت است. [4] .
و در بیانی دیگر امام فرموده است: مراد از «روح خدا» روحی است كه او انتخاب كرده و برگزیده و آفریده است و آن را به خود نسبت داده و بر تمامی ارواح برتری بخشیده است [5] .
[ صفحه 93]
پیام این دو بیان، به یك حقیقت مشترك باز می گردد، و آن این است كه «روح خدا» به معنای چیزی كه از وجود خدا جدا شده باشد نیست؛ زیرا خداوند جزء ندارد.
امام فرمود: «ید» در كلام عرب به معنای قوت و عظمت است. خداوند می فرماید: «والسماء بنیناها بأید»؛ [2] یعنی آسمان را با قدرت و نیرو بر افراشتیم؛ چه، در آیه ی «و ایدهم بروح منه» روح، نیز به معنای قوت و نیروی امداگر است.. [3] .
در تفسیر این كلام الهی كه می فرماید: «در آدم، از روح خود دمیدم» امام (ع) همین بیان را آوره كه مراد از «روح»، قدرت است. [4] .
و در بیانی دیگر امام فرموده است: مراد از «روح خدا» روحی است كه او انتخاب كرده و برگزیده و آفریده است و آن را به خود نسبت داده و بر تمامی ارواح برتری بخشیده است [5] .
[ صفحه 93]
پیام این دو بیان، به یك حقیقت مشترك باز می گردد، و آن این است كه «روح خدا» به معنای چیزی كه از وجود خدا جدا شده باشد نیست؛ زیرا خداوند جزء ندارد.
[1] ص / 75.
[2] ذاريات / 47.
[3] سيرة الائمة الاثني عشر 2 / 213، و نظير آن در تفسير برهان 4 / 64.
[4] توحيد صدوق / 172.
[5] همان 170.